osmaniye

osmaniye ilinin merkezi olan şehirdir. altı ilçesi bulunmaktadır.

osmaniye (çukurova’nın incisi) çukurova ilk çağlardan itibaren çeşitli uygarlıklara (hitit, pers, roma) beşiklik yapmıştır. coğrafi ve stratejik konumu itibariyle yerleşmeye müsait o-lan osmaniye doğu anadolu’nun giriş kapısı durumundadır. ortadoğu ülke-leri ile bağlantı sağlayan yol üzerindedir. ipek ticaret yolunun da bu bölgeden geçmesi bölgenin önemini artırmıştır. özellikle ilk çağlarda geçimlerini korsanlıkla sağlayan kavimler nur dağları üzerine yerleşmişlerdir. isos limanına gelen ve akdeniz de seyreden ticaret gemilerini soyan korsanlar nur dağlarında barınmışlardır.

anadolu’ya türk akınları abbasi halifesi harun reşit zamanında yapıldı. türklerden hassa orduları kuran harun reşit, anadolu seferlerini abbasi ordularıyla beraber türk askerlerine yaptırmıştır. bölgede, eski adıyla haruniye, şimdiki adıyla düziçi olan ilçede harun reşit kalesi olarak anılan bir kale hala varlığını sürdürmektedir. anadolu’ya gelen türkler bu bölgeleri iklim ve coğrafi şekil olarak ilk anayurtları orta asya’ya çok benzediğini gördüler. anadoluda yurt edinecekleri yerleri keşfetmeye başladılar.

1071 malazgirt zaferiyle anadolu’nun kapıları türklere açıldı. (1082-1083) tarihlerinde kutalmışoğlu süleyman şahın komutanlarından afşin bey komutasında anadolu’da fetih hareketleri başladı . çukurova’ya kadar gelen türkmen aşiretlerinden ulaşlı aşireti nur dağlarının bulunduğu bölgeleri kendileri için yaşamaya en uygun bölge olduğunu görerek buraya yerleştiler. osmaniye’nin haraz bölgesine yerleşen aşiretin geçim kaynağı hayvancılıktı. yayla ile kışla arasında sürekli hareket eden aşiret haraz’ı kışla, nur dağlarını da yayla olarak kullanmaya başladı. 1517 yılında toprakkale’nin doğusunda ipek ticaret yolunun da içinden geçtiği yerde önemli bir ticaret merkezi ortaya çıktı. fakuşağı, dereobası, karacalar ve erzin’i de içerisine alan bu bölgeye kinik adı verildi. bu şehire adana, tarsus, maraş ve belen den bezirganlar ticaret mallarını getirerek isneyn pazarında satıyorlardı. pazar salı günü kurulduğu için adına isneyn denilmiştir. kınık şehri 5 mahalle, 12 köy ve 48 mezradan oluşmaktaydı. ünlü seyyah evliya çelebi seyahatnamesinde bu bölgeden kınık şehri olarak bahsetmektedir.

osmanlı devletinin duraklama döneminde anadolu’da çıkan celali isyanları nurlarda yaşayan ulaşlı aşiretini de etkiledi. osmanlı devleti iç güvenliği ve siyasi istikrari sağlamak amacıyla derviş paşayı çukurova’da mecburi iskanı uygulamak üzere görevlendirdi. derviş paşa fırka-i islahiye adı verilen askerlerle osmaniye’nin dereobası köyünün yamacına 1865 yılında karargahını kurdu. dağdaki ulaşlı aşiretini hacı osmanlı kariyesine indirerek yerleştirdi. ovada yaşayan cerit, akçakoyunlu, tecirli aşiretlerinin de ovada bulundukları bölgeye yerleştirdi.

1866 yılında hacıosmanlı merkezli kurulan osmaniye, payas, üzeyir, cebeli bereket sancağı halep eyaletine bağlandı. payas 1874 yılında yarpuz’a taşındı. osmaniye cebeli bereket sancağı adını aldı. bu sancağa osmaniye, payas, islahiye, hassa, bahçe ve yarpuz kazaları bağlandı. 1905-1924 tarihleri arasında cebeli bereket sancak oldu. 1924 tarihinden sonra sancak osmaniye’ye taşındı. 1924’de n 1937 yılına kadar il olan osmaniye 1937 yılında tekrar ilçeye dönüştürüldü. 1996 tarihinde t.b.m.m tarafından tekrar il olma hakkı tanındı.