fatma gökmen’in kaleminden güzel bir şiirdir.
bir başlangıçtı,ölüme beş kala
ömürden beş dakika kaldı kala kala
beş dakikada neler geldi aklıma
bin kere geçtiğim sokaklar istanbul’da
martılar geldi,deniz geldi aklıma
denizin söylediği sevda türküsü
ve çamların ağlmaklı sesi geldi aklıma
seni bile unuttum ,bu beş dakikada
saat ölüme beş kala
demli bir çay koydum bardağa
bir kağıt,birde kalem aldım yanıma
başladım ağlamaya,ağlamalarımı yazmaya.
saydam yazılar yazdım gözyaşlarıyla
çocukluğum geldi aklıma.
ve baktım,son kez fotoğraflarıma
saat ölüme beş kala
fotoğraflar,kalem,kağıt,
ve demli bir çay var masamda.
benzim saradı,takâtim tükendi,
sadece acı bir gülümseme kaldı dudaklarıma.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?