ulkemizde bu aliskanlik okumama aliskanligi olarak adlandirilabilir.zira bir cok istatistikte oldugu gibi, kisi basina dusen kitap sayisi siralamasinda da son siralarda arz-i endam eylemekteyiz ulke olarak.yalniz garip olan su ki okuma aliskanligina sahip olmamak utanilmasi gereken bir durumken yurdum insani bunu bir ovunc vesilesi haline getirebiliyor ve daha da vahimi 300-500 kelimelik dagarcigiyla tum derdini anlatmayi da bir marifet sanabiliyor.sanirim bu konuda soylenecek tek bir cumle var o da:
(bkz: allah akil fikir versin)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?