nevrotik sayıklamalar

yaşam solup yok lacak görünüşe bakılırsa
hergün sürükleniyorum daha da uzaklara
kendi içimde kayboluyorum
hiç bir şeyin önemi yok başka hiç kimsenin
hiç bir şeyin önemi yok başka hiç kimsenin
yapacak bir şey yok hemde hiç
yaşama isteğimi yitirdim
kalmadı vericek başka hiç bir şeyim
kalmadı benim için başka bir şey
beni kurtaracak sona ihtiyacım var
içimdeki birini özlüyorum
ölümcül bir kayıp gerçek olamaz bu
hissetiğim bu cehhenneme katlanamıyorum
boşluk dolduruyor beni
ızdırap noktasına dek
büyüyen karanlık ele geçiriyor safağı
ben kendimdeyim ama şimdi o gitti
kimse beni kurtaramaz benim dışımda arık çok geç
şimdi düşünemiyorum düşünemiyorum denemem için bir sebep bile yok...
dün sanki hiç olmamış gbi ölüm sıcak karşılıyor beni.yalnızca elvedadiyeceğim şimdi...