günlerden bir gün bir nasrettin hoca tenha bi köşede eşeğini zikiyormuş. timurlenk tebdili kıyafet etmiş, tesadüf bu ya ordan geçiyormuş. hoca pejmurde kılıklı yabancıyı görünce eşeği bırakmış. ama nafile. adam görmüş:
-yaşına başına bak utanmıyor musun? demiş.
hoca, "libido yaşta değil baştadır oğul. her gün ben istirem haftada bir benim karı veriye. kalan günlerde istersen sen otur da bu başa, şu eşekcik de azıcık rahat etsin!" demiş.
timurlenk, "bre kafir nasıl konuşuyorsun öyle sen!" deyince,
hoca; "oku yaz da adam ol, para kazan zengin ol, güzel karı zik benim gibi eşek zikme" demiş.
timur, "o nasıl söz hoca! ben zaten koskoca padişahım! timurlenk’im", diye kimliğini açık etmiş.
hoca, "ben sana padişah olamazsın demedim ki. bu muşmula suratla eşek yerine karı zikmen için zengin olman lazım dedim".
timur, "yahu nasıl konuşursun sen hoca! timur’um ben timur. koskoca bir memleketin padişahı! bir işaretimle yedi düvel diz çöker önümde değil ki bir karı!"
hoca dayanamamış:
-"sende olduktan sonra bu padi-eşeklik, bende de sabah akşam diz çökmez bu zik; biz daha tenhalarda çok eşek amı zikerik"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?