nefesimi tutuyorum
oturup saatlerce mumdaki alevi seyrediyorum
nefesimle ateş titriyor,kalbin heyecanı gibi
mum sönmemeli
nefesimi tutuyorum
ve yine bir anda hayallere dalıyorum
ne kadar zaman geçti bilmiyorum
ateş hala yanıyor,
mum sönmemeli.
hayal kurarken mum yanmalı,
onu görmeli,
sıcaklığını hissetmeliyim
odam mum ışığında daha güzel,
her şey daha güzel
çirkinlikleri görmüyoum mum yanarken
mum sönmemeli
elektrik yanmamalı
ve ben
çirkinlikleri görmeyeyim birazcık olsa da...
gözyaşlarım tükendi sandığım an ateşim söndü.
burçak çerezcioğlu’na ait bir şiir,28.11.’94
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?