muhteşem yüzyıl

imdi okudum, bildim. sosyal bilgiler öğretmenine tarih dersi de verdirir icabında hayat, okumak lazım tabi. eğitim $art!

"sultan süleyman’a kalmaz" diye literatüre giren bir devri ihti$amdan bahsediyoruz canlar. onun da nevri döndü tabi; gün döndü, $u oldu bu oldu... ölen öldü kalanlar kaldı.

(iç ses: $u anda her$eyden çekip gitmek istiyor ya can; ne varsa, ne hesap varsa, hiçbirine yüz dahi çevirmeyerek. anla$ılmadan olmaz, ben anlatamadım derdimi, deyip...)

*üzerine titrediğin yavrunla klimalı arabanla (bana ait değil her ikisi de.)trafik ı$ıklarına takıldığında, o ciğerparenden daha küçük bir çocuğu buz gibi havada gördüğünde "bunu çocuğuna nasıl anlatırsın?"

*dersinde haklar/özgürlükler diye yırtınırsın da hemen pencerenin dibindeki sokakta ya$anan binbir haksızlığı/adaletsizliği "öğrencine nasıl anlatırsın?"

*cebindeki birkaç bozukluğun $ıngırtısı, yürürken aklına getirir ödenecek faturaları, görülmesi lazım ihtiyaçları da; boynundaki kıravat ve "hoca" sıfatıyla bu durumu "kendine nasıl anlatırsın?"

*ramazanda bir çadırda gönüllü görevinde iftar ederken oraya gelen "hayır sahibi"nin, "nerede bu bin ki$i, nereye gitti bu yemekler" yırtınmasını "kendine, nefsine, inancına, allah’a, nasıl anlatırsın?"

vs vs

çocuğuna "bak yavrum kanuni böyle müthi$ti" diyeceğin yer bir dizi değil okuldur, kitaptır, lap toptur, net booktur, ipoddur, ipaddir!.. bir, bunu vurgulamaya çalı$tım.

iki: beğenen beğenir, izlemeyen izlemez; "söyletmen urun!" demek yanlı$tır, korkunçtur, tehlikelidir.

üç: yemi$im kanunu da kanuni’yi de, $u akıp giden hayatta muhafazakârlıkla özde$le$en ve elbette ondan ibaret olmayan milli-manevi değerleri "dizilerde" gözetleyip halihazırda yenen haltlara dokunmayan çarpık anlayı$a dikkat çekmeye çalı$tım.

dört: neden herşey "personel"le$tirilir ki hemencecik, senin dediklerine ait olan yorum sanadır; gerisi muhafazakârlığa, muhafazakârlara... kara murat da nereden çıktı $imdi?