bir attila ilhan siiri...
en cirkin elleriyle anlasilmaz adamlar
gecenim camlarina simsiyah cakilmis
elektrik sayaclarinda kursun viziltilari
sizoit bir saat yalnizligi caliyor
aynalarda birakip kullanilmis yuzunu
kimligini degistirdi kasla goz arasinda
telefonlari kesik hic kimse cevap alamiyor
apartmani bosaltmis yazihanesinde yok
sabah asmalimescit’te kendisine rastladi
dumanli gozlukleri hristiyan bir sakal
iyice dagilmis mi direklerle selamlasiyor
baska bir hayata yoksa boyle baslamisti
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?