mikrokozmos

nazım hikmet şiiri:

" gözüme altın bir damla gibi akan yıldızın ışığı
ilk önce boşlukta deldiği zaman karanlığı
toprakta göğe bakan
bir tek göz bile yoktu
yıldızlar ihtiyardılar
toprak çocuktu...

yıldızlar bizden uzaktır
ama ne kadar uzak, ne kadar uzak
yildızların arasında toprağımız ufaktır
ama ne kadar ufak, ne kadar ufak..

ve asya ki toprakta beşte birdir
ve asya’da bir memlekettir hindistan
kalküta hindistan’da bir şehirdir
benerci kalküta’da bir insan..

ve ben,
haber veriyorum ki size
hindistan’in kalküta şehrinde
bir insanın yolu üstünde durdular
yürüyen bir insani zincire vurdular...

ve ben,
tenezzül edip
başımı ışıklı boşluklara kaldırmıyorum
yıldızlar uzakmış
toprak ufakmış
umurumda değil
aldırmıyorum...

bilmiş olun ki benim için
daha hayret verici, daha kudretli
daha esrarlı ve kocamandır
yolu üstünde durulan
zincire vurulan
insan."