gabriel garcia marquez tarafindan yazilmis muhtesem roman.
gabriel garcia marquez’in, on yil once yayinladigi ask ve obur cinler’den sonra yazdigi ilk roman. yuzyillik yalnizlik yazarinin bu yeni yapitinin kahramani, daha onceki romanlarinin kisilerine hic benzemiyor. benim huzunlu orospularim’in bas kisisi, yasami boyunca hicbir kadinla parasini odemeden sevismemis yasli bir gazeteci. yalnizliginin caresini gundelik, siradan iliskilerde aramis bu cirkin ve cekingen ihtiyar, 90. yas gununde kendine hic alisilmamis bir armagan vermeye kalkisir. eskiden tanidigi bir genelev patronicesini arar, el degmemis bir genc kizla birlikte olmak istedigini soyler. patronice, onun bu istedigini yerine getirecek, ama yasli adam her ziyaretinde ‘uyuyan guzel’ delgadina’yi seyretmekle yetinmek zorunda kalacak, yasaminin guzunde kendisine boylesi bir oyun oynayan yazgisina boyun egecek; ne ki bu ayriksi iliskiden o gune degin hic tatmadigi bir ask dogacaktir. garcia marquez, bu romaninda, yasliligin huznunu olagandisi bir askin coskusuna donusturuyor. belki de olumu guzellestirmek icin...
ustanin bu yeni romani yasliliga, cinsellige, aska ve olume bir guzelleme.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?