lilny

hayat bu
neyi, ne zaman ,nasıl karşımıza çıkaracağını hiç bilemiyoruz. kimi zaman kıymetini bilmediğimiz oyuncaklar gibi atıveriyoruz elimize geçen fırsatları.. kafasını koparttığımız , saçlarını boyadığımız oysa şimdi keşke elimde kalsaydı da koleksiyon yapsaydım dediğimiz barbielerimiz gibi.. çocukluk denildiğinde herkesin içinde garip bir his oluşuyor , arkadaşlarını yaptıklarını hatırlıyor ve mutlaka bir tebessüm yayılıyor yüzüne. benim yanımda çocukluk dendiğinde aklıma sen geliyorsun. entrylerimde , odamda , anılarımda , eşyalarımda hatta deltanous denildiğinde sen varsın. beni ben yapansın , tıpkı seni sen yapan ben gibi.. birçok şeyin üstesinden , birçoklardan çok daha önce geldik ya da hayat böyle bıraktı bilmiyorum.. sonuçta yine buradayız sanki hiçbir zaman , hiçbir şey olamazmış gibi.. olsa da fark yapmazmış gibi.. yapsa da durduramayacak gibi.. ölene kadar benim ben olmamı sağlamanı istiyorum , hayatımın en sonuna kadar yanımda kalmanı istiyorum..
sen ki benim biricik dostum , biricik domuzum , biricik hayatım..
elbette ki tek kardeşim..
hoşgeldin sözlüğümüze hoşgeldin ki hiç gitmemek üzere..