küçük ibo

kücük bir ibo idi zamaninda.o zaman kazandiği paralari ne yaptiğini soran gazetecilere; ’’aney’e ev aldii,kendime ev aldiyy’’ diye cevap vermisti.o evler arabalar ne oldu? pesine dusmek bana dusmez,ancak kucuk ibo nun yenildiği sey sohret ve ailesidir. tabi onun doneminde cok fazla kucuk sarkıcı vardı. o sarkıcılar buyudu,baktılar olmuyo yanık yanık türkü soylemekle,metroseksuel oldular,pavyon ısletmecısı oldular bı sekılde hayatlarını devam ettırdıler. ama medya gundemınden hıc dusmedıler.ibo nerede yanlıs yaptı?ibo okul okumak ıcın bıyerını yırtması yuzunden,medyadan uzak kaldi.ibo’nun ayaklarına kursun sıkmadılar.o yuzden medya ıbo yu unuttu.otomatikmen halk ta unuttu. sadece ıbo ıcın konusmuyorum,baska sarkıcı turkuculerde bundan nasibini almislardir. ibo da benimle yasıt bir kardesimizdir. hiç unutmam bir aksam aile gezmesi için ankara gençlik parkı’na gitmistik. neyse geze geze en sonunda oradaki cay bahcelerınden birinde kücük ibo’yu gordum. hemen o yone dogru ılerledım.ıcerı gırıp benımle yasıt olan bu cocugun nelere sahıp oldugunu gormek ıstedım. almadilar içeriye cocuk oldugum ıcın.. baban’la gel dediler... hayal kırıklıgına ugramıstım. benımle aynı yasta bir baska cocuk yuzlerce kısıye konser verıyordu,herkesten alkıs alıyordu. kapının onunde son model araclar o cocugu beklıyordu.bu cocuk benımle aynı yastayken bunlara sahıptı. kıskandım o ve onun gibi ’kücük’leri. ancak ibo’da olmayan birsey bende varmis. bugun bunu anladim.benim ibo nun sahip olamadiği bana sahip cıkan duyarli bir ailem var. keske ibo’da o arabalar,evler yerine o’na sahip cıkacak bir aile’ye sahip olabilseydi. bugun bu durumda olmazdi.ibo’nun bugünkü perisan hali ibo’nun,medya’nin,senin,benim sucumuz değildir.tamamen ailesinin sucudur.