acemilik süresince sabahın 05:30unda eğitim çavuşlarının dillendirdiği cümle bütünüdür.
koğuş nöbetçisi ortalıktaysa ve kısa dönemseniz: "arkadaşlar günaydın, kalkar mısınız?" gibi güzel sözcüklerle uyandırılmak da mümkündür. yine de sonunda bağrışmalar "hadi çabuk çabuk"lar eşliğinde kamuflajlar giyinilir. daha gözler tam açılmamışken, boş bir lavabo bulunup traş olunur. akabinde yatak yapılır, dolap düzenlenir ve kahvaltıya gitmek üzere bölüğün önünde sıra olunur. orada beklenen yaklaşık yarım saat ve içtima alanında geçen 30 dk/1 saat boyunca "ulan madem bu kadar bekleyecektik, ne diye iki ayağımızı bir pabuca soktunuz?" diye düşünülür. ama kazın ayağı öyle değildir maalesef. bir savaş ya da olağanüstü duruma hazırlık amaçlıdır herşey. askerin mümkün olduğunca sert, seri ve dinç olması hedeflenir. işe de yarar. ilk günler kamuflajını, parkasını, botlarını giymesi için rahat 10 dk ayıran asker ilerleyen günlerde 2 dk da giyinir, 2 dkda da yatağını yapar, yer bulursa 2 dkda da traşını olur efendim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?