yurtta geçirdiğim ilk hafta sonrası eve döndüğümde en ileri haliyle yaşadığım durumdur. elektrik düğmelerinin yerini şaşırır, "anne" kelimesi kulağıma çok tuhaf gelir bir hal almıştı.
8 ay sonra okul bitip yazın döndüğümde ise yatağımda gece ortaya yatıp sabah duvara yapışık halde buldum kendimi aylarca.
(bkz: ranzadan düşmemek)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?