kediler

bir charles baudelaire şiiri.

ağırbaşlı alimler ve ateşli aşıklar
en olgun çağlarında,severler,onlar gibi
üşüyen ve sokağa çıkmayan kedileri,
ki evlerin gururu,tatlı sert huyludurlar.

bilimin ve her türlü hazzın eski dostları,
ararlar karanlığın susku ve dehşetini;
kul köle olsaydılar,erebos her birini
cenaze habercisi at yerine koyardı.

sonsuz bir düş içinde uykuya dalmış gibi,
ıssızlıkta uzanan kocaman sfenksleri
düşünürken çok soylu bir tavır takınırlar.

büyülü kıvılcımlar dolmuş böğürlerine,
ve ince bir kum gibi,altından parçacıklar
gizlice yıldız saçar gizemli gözlerine.