kedi kısırlaştırmak

ha bugün ha yarın derken haftalar geçti sonunda bugün operasyonu yapıldı minigimin. bu işlerde pek tecrübem olmadığı için çevremde de pek kedi besleyen olmadığı için neyle karsilasacagimi internette okuduğum kadar biliyordum. kedisini kısırlaştıracaklara şu kadar söyleyeyim çelik gibi sinirlerin olsun kardeş yoksa ağla ağla için çıkar. sabah narkozlu narkozlu elime vermelerinden şimdiye kadar kafayı yemediysem bi daha zor yerim. hani nerdeyse kafama tüküreyim yaptirmasaydim operasyonu yılda iki kere sekiz on tane doğur başımın üstünde yeri var hepsinin diyicem. tam 12 saat oldu hala tam olarak kendine gelemedi prensesim. sadece kucağımda yan yatıp rahat ediyor. bıraktığım an sarhoş gibi kendini çarpa çarpa yürüyüp üc adım sonra yorulup olduğu yerde uyuyakaliyor. kiyamadim aldım kuzumu sarıldım bir saattir yine öyle uyuyor. bu kafayla tuvaletini pata kute gidip kumuna yapmasına mı hayran kalayim koltukta uyuduğu nadir zamanlarda bile patilerini benden cekmemesine mı üzüleyim bilmiyorum. tek bildiğim bu ameliyatın eninde sonunda olması gerektiğiydi. düz mantık olacak ama ne kadar erken o kadar iyi.