şu tip bir şiire sebep olmuştur...azıma sıçmıştır açıkcası :
tüm servetimi tüm eserlerimi akşam yemeğine geç veya erken gelmemle ilgilenen bir kadin uğruna hiç çekinmeden feda edebilirim demiş yazar... 
haksiz da değil hani! 
herşeyi sevdiğine bağlamak.. 
bir çift selamin kiymeti ölçülmez eğer ondan gelmişse.. 
hele onun bir gülüşü! 
nerden bileceksin ki 
sen hiç yeryüzünün bir kayik gibi sallandiğini hissettin mi... 
newton’un yasalarinin seni bağlamadiği anlar oldu mu hiç? 
gözlerinde, dünyanin tüm renklerini gördün mü sevdiğinin 
ruhunun, göğsünde kuş gibi çirpindiğini hissettin mi... 
herşeye rağmen mutluyum be arkadaş... 
yanik olmak da başkadir... 
ne ortadoğudaki çatişmalar 
ne çin komünizmi ilgilendirir seni... 
sen sevgilinin kalbinde yer edememişken, 
avrupa birliği nasil teselli ederki! 
fenerbahçenin şampiyonluğu; 
alex’in kralliği çok mu önemli ? 
sen uzatmalari oynarken 
sevmek adami bambaşka yapiyor... 
koca adam değişiveriyo bir anda 
çiçekler, kuşlar, hayat ne güzel demeye başliyorsun 
hatta ara ara ayaklarin yerden kesilir gibi oluyo 
en tatli uykular bile aci soslu artik 
sevdiğinin olduğu yere önceden binbir zahmetle giderken 
artik orasi senin ikinci yerin 
bir parçan olmuş 
ayrilmak istemiyorsun 
sevmek başka şey bambaşka... 
hayatimda ilk kez "yaşiyoruz çok şükür dediğimi hatirliyorum"... 
hayatin rengi değişiyor sanki... 
artik herşey daha kolay... 
ara sira telefon açiyorsun 
umutlanmişsin... 
o da nesi, zoraki bi açiliş 
ve umutsuz sözler... 
binbir hayalkirikliği 
yarin öleceğini söylemişler gibi 
neşe ve ümidin güneş gibi ağardiği yüreğin 
şimdi karanliklar ülkesi... 
uğruna dünyanin tüm nimetlerini tüm güzellkilerini 
bir kenara ativereceğin varlik 
yeni kurduğun umut köprülerini yikmiş 
kendini zor tutuyosun... 
ama gözyaşlarin senden habersiz dökülüveriyor. 
müzikten medet umuyosun.. 
birkaç şarki dinilyorsun 
derdi bol olanlardan 
belki başka şarkilarda olur ama bunlarin etkisi bi başka oluyo 
damardan denmesinin sebebini yeni anliyosun. 
bazen o da fayda vermiyor... 
aniden çikiyosun evden ve dolaşmaya başliyorsun. 
belki biraz sakinlik ve huzur.... 
o geceyle birlikte hayatinin bir bölümüde tarihe karişiyor. 
gece uzun ve karanlik... 
düşünceler içinde kivranip duruyosun... 
hayata yine ayni neşeyle devam edebilmek için 
çikiş yollari ariyosun... 
çok geçmeden sen değil ama bedenin uykuya yenik düşüyo.. 
ertesi gün ... 
hayatin akişi alip götürmesede 
belli bir süre hafifletiyor üzüntülerimi.. 
unutmanin en zor olduğu zamanlar 
ne zormuş yenilemek kendini 
diyeceğim o ki 
sevgim birşey kaybetmiş değil sonsuzluğundan 
hiçbirşeyin hayali ,daha güzel olmasada gerçeğinden 
ben yine senin gelmeni , sevgini bekleyeceğim 
büyük olasilikla ne geleceksin , ne de seveceksin 
olsun be deniz gözlüm; 
-ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!-
                    
                    
                    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
