kardeşlik

bir efsane kelimedir...kan bagiyla bagli olmak suretiyle dogustan kazananilanlarin disinda, bir de o boyutta yakin hissettiginiz aile disinda ’kardesim’ diye niteleyebileceginiz arkadaslik otesinde kisilerdir...

bu bag oylesine kuvvetlidir ki ne kadar kizarsaniz kizin, ufacik bir olay gelmisse basina kardesin, siz bunu cok fazla abartabilir icinde bulundugunuz imkan ve sereati hic dusunmeden, nasil merhem olsam derdine dusebilirsiniz...

siz, onun icin en acimasiz elestirileri yapar, ama disardan gelecek en ufak ruzgarda gogsunuzu hic dusunmeden siper edersiniz, koruma guduleriyle kanatlarinizi acarsiniz...

diyelim siz on yasinizdasizdir o da sekiz, anne onun yaptigi her eylemden sizi sorumlu tutar.o oynayacak siz onun oynamasi icin guvenli ortam olusturmakla ugrasacaksiniz...boyle de kisiden calinan digerine aktarilan kayip zamanlar vardir...

odevlerini yapmadan uyudugunda ise, ve eger de ayni okuldaysaniz, onun ogretmeninin sizi ’kardesine nicin yardimci olmuyorsun’ diye azarlama ihtimali vardir...ve sizin uykularinizdan kacip onun istikbaline giden ablalik sorumlulugu vardir...


ebeveynlerin onunde dahi sac saca bas basa girisilen kacinilmaz kavgalar vardir...sonra ebeveynlerin terlikle kavganin taraftarlarini puskurtme eylemleri sonucunda, bu kez de ebeveynlere karsi tek yumruk gibi birlesip, sarmas dolas olup, onlara cephe alma hali vardir...

bakkala yada carsiya, yaninizda o olmadan gidildigin de dahi, farkinda olmadan her seyden iki tane alma icgudusu vardir...

bir de, ’on tekerlek nereye arka tekerlek oraya’ deyiminden hareketle abla yada abi kisisinin hep agir takilmasi zorunlulugu vardir...surekli ’iyi ornek olma’ savasi verilir bu yuzden. ama sonuc degismez... hayati cilginca yasamak kardeslere daha cok yakisir durumlari vardir...

ve gun gelip de araya hasretler girdiginde degeri daha da iyi anlasilacak olan bu olgu icin, sadece gozlerinizden akan degil, adeta damarlarinizdan da gecen yaslar vardir...