kadınlar

yeni nesil genç ve orta yaş grubunun, sözüm ona entellektüel, farklı, beyaz türk, (halk arasında ekşici) diye adlandırabileceğimiz tiplerine bir kaç sözüm var.

sizin için, kimsenin bilmediği müzikleri dinlemek, cihangir de fiskos sonrası (ay şurda şunun partisi var amanın çok farklı ve farklıyız hadi gidelim) tasarlanan bar/house partilere gitmek, ay bak bu bize özel diyerek o partilerin tadını çıkartmak, hande yener kliplerindeki erkekler gibi giyinen yine sözüm ona farklı tiplerle takılmak, galata ve tünel kültürünü piç edip popülerize etmekten öteye gitmeyen, tünel ve asmalımescit takılmacaları, ortam yapmacaları... vs. vs. vs. ne kadar güzelse, benim için o kadar alay konusu...

evet önyargı gibi gözükse de uzaktan, bende zaman zaman böyle ortamlar da bulunmuş ve gözlemlemiş biriyim en nihayetinde. inanın bana dalga geçtikleri, alt sınıf, üst sınıf diye ayırdıkları insanlardan tek farkları, sadece ingilizce biliyor olmaları. (yine bilmeyen de vardır içlerinde elbet) bana göre apaçi dedikleri neyse, onların dünyasındaki insanlarda o.

kısacası, her şeyi tüketme çılgını bu kadınlar, gerçek entellektüelleri taklit ettiklerinin ne yazık ki farkında da değiller. bu kızcağızlarımız yüzünden, garip duygulara kapılır olduysam ben, cihangir’de, tünel’de bok’ta püsür’de kendimi dışlanmış hissetmeye başladıysam, emin olun ki bir "çingeneler zamanı" resitali başlıyor demektir. korkuyorum sözlük. beni de tüketmeye, bir yanımı sürekli eksik göstermeye çalışan bu güruhtan korkuyorum. onlara verecek tek bir tavsiyem yok. mümkün mertebe, ezber bilgileriyle, (duymuş bi yerden, okumuş, tüketmiş, üstüne kendi yorumunu katmamış) benimle laf yarışına girmesinler, yan masamdaysalar bana bakmasınlar ve alçak sesle konuşsunlar. gerçekten boş konuşuyorlar. he ben çok mu iyiyim? tabi ki hayır ama normal bi adamım en azından...