kaan ince

kırkikindi yağmurları gibi yağıp geçtin ,
kuytudan izledim seni, yılgın gözlerine yataklık eden gecede.
kokun sindi küçük şiirlerime.
kuş kıyımı bir sabah yolumu gözlüyor ve ıslığımda karanlık bir yokuş beliriyor, karla kaplı.
sesler hüzün örgüsü . kelime eskiten öfkemle dönüyorum bıraktığım izlere. yakıyorum tüm ışıkları.
düğüm düğüm geçiyor balıkçılar önümden sessizce.
ateş ve toprak işte iki sevdalı, aralarından dilsiz su geçen .
öyle uzun sanma zamanı, üstüne kuma getiren .
herkes ölümü gece beklerken ben- güze sevdalı bir adam-
neden vapur sesi özlemiyle yollardayım saat sıfır üçte?
hangi kıyı , soluksuz kapımda? bu mu korku düzmece sessizlik ?
bulmacanın kara kutuları gibi cezalıyım.
kuruyor ellerimde umutsuz bir güneş.
gece öldü.... ölüm öldü.... beni gördüm.