jeffrey lionel dahmer

"onları yediğimde içimde tekrar dirileceklerini umut ediyordum"
"bu yaptıklarımı bir insanın yapabileceğine inanmam çok zor"

babası kimya mühendisi, annesi psikolojik problemleri olan isterik bir kadındır. annesi bütün gün yatakta, babası laboratuarda olduğu için jeffrey kendi kendine büyümüştür denilebilir. sık sık taşınırmış dahmer ailesi, ohio’ya geldiklerinde 8 yaşındayken yaşlı bir komşuları tarafından tecavüze uğramıştı ve bunun intikamını tüm insanlıktan almaya çalıştı. aşırı sorunlu ve kendini ifade etme yetersizliğiyle dolu bir ergenlik döneminden sonra sonunda kendini en iyi ifade edebileceği yöntemi keşfetti. sanıldığının aksine hiçbir davranışında cinsel güdüleri onu yönlendirmedi. homoseksualiteye karşı olan tepkisini zorla homoseksüel ilişkiye girmek ve öldürmek gibi davranış bozukluklarıyla gösterdi ve bu şekilde kendini ifade etti. o bir homoseksüel değildi.
18 yaşında başladı cinayetlerine. ilk kurbanı bir otostopçu gençtir. zaten bu ilk cinayette olayı aşmıştır jeffrey, otostopçu çocuk ilişki teklifini reddedince demirle kafasına vurup öldürmüş, sonra ilişkiye girmiş, ardından mutfak bıçağıyla parçalamış ve bu parçaları asit dolu bir fıçıda eritmiştir. kemiklerini ise çekiçle ezip bahçeye gömmüştür. arada bir polisin dikkatini çekmiştir. 1986’da ortalık yerde mastürbasyon yaptığından dolayı bir ceza almıştır.
en acı vakalarından birisi* sudur: 1988’de 13 yasındaki bir çocuğa tacizden iki seneye mahkum oluyor, ama sonra "iyi halden" bırakılıyor. bundan 3 sene sonra o 13 yaşındaki kurbanın küçük kardeşini buluyor ve evine getirip öldürüyor.

yakalanana kadar 13 sene geçmişti ve 1978-1991 yılları arasında çoğu zenci çocuklardan oluşan toplam 17 kişiyi öldürdü. öldürdüğü insan sayısı henry lee lucas ile kıyaslandığında düşük olsa da akil hastalığı ve kurbanları üzerinde uyguladığı tekniklerden ötürü hayat hikayesi diğer seri katillere oranla bir çok filme konu olmuştur. kurbanları genelde siyah homoseksüel erkeklerdir. cinsel arzuları üzerinde deney yapmak için dahmer kurbanlarına lobotomy uygulamış, yani beyinlerinin bir kısmını kesip çıkarmıştır. aynen ed gein gibi cannibalism ve nekrofili hastalığından muzdarip olduğundan kurbanları da bu uygulamalardan nasiplerini almıştır. bunlardan kimisiyle öldürmeden önce, kimisiyle de sonra ilişkiye girmiştir, kimisinin ise pazılarını ve poposunu yemiştir. kafasını matkapla deldiği bir diğer grubu ise robota çevirmeye çalışmıştır

son kurbanının bir şekilde kaçmaya çalışması ile yakalanmıştır. 14 yaşındaki asyalı kurbanı yari sarhoş ve çırılçıplak şekilde sokağa kaçmayı başarmıştır. peşinden giden jeffrey dahmer, sokakta çocukla ilgilenen insanları onun gay olduğuna ve aralarında tartışma çıktığına inandırmayı başarmış, çocuğu eve geri götürüp öldürmüştür.
durumdan şüphelenen sokak sakinleri polisi aramış, pedofili şüphesi ile eve giden polis ağır kokular karşısında arama yapınca foyası ortaya çıkmıştır. yakalandığında "bu yaptıklarımı bir insanin yapabileceğine inanmam çok zor" demesi dikkat çekicidir.

wisconsin’de 28 kasım 1994’te hapishanenin çamaşırhanesinde bir zenci tarafından arkadan kafasına -tesadüfe bakin ki- indirilen bir demir çubuk darbesiyle öldürülmüştür. öldüren kişi ifadesinde "tanrıdan onu öldürmem için emir geldi" demiştir.
jeffrey dahmer’i diğer seri katillerden ayıran en önemli özelliği, genel olarak cinayet işleyen kişilerin kurbanlarını öldürmeden önce onlara işkence etmek suretiyle kendilerini tatmin etmeleri ve yeterince doyuma ulaştıktan sonra öldürme eylemine geçmeleridir. dahmer içinse tam tersi geçerlidir, önce öldürüp ardından eğlenmeye başlar. on iki kişilik bir kurban listesi olmasına rağmen dünyanın en ünlü seri katilleri arasındadır. kurbanlarını genelde gay barlardan seçen, onları katlettikten sonra ırzlarına geçen, hatıra olarak kafataslarını ya da cinsel organlarını kesip saklamadan önce de hoşuna giden yerlerini yiyen en büyük zevki ise saatlerce balığının gözlerine bakmaktır. normal bir ailesi, üstün sayılabilecek bir zekası, iyi bir eğitimi ve gözle görülür problemleri olmadığı için yaptıklarına bir sebep bulunamamış ve dahmer psikologların ilgisini çeken bir vaka olarak kalmıştır.