her nerede olursam olayım en fazla 15 gün sonra özlediğim; izmir’e yerleştiğimde ise burnumda tüteceğinden adım kadar emin olduğum, doğup büyüdüğüm, herşeyin "en"lerini bulduğum, kaybettiğim herşeyiyle çok sevdiğim şehir...
ama depreminden korkuyorum, ne yalan sööliyim biraz da ondan kaçıyorum.
(bkz: adios)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?