istanbul

bizantium dönemi

bu dönem m.ö. 660 ile m.s. 324 yılları arasını kapsar. m.ö. 667’de megara halkı; şehire yerleştikten sonra; kralı byzas için, byzas’ın yeri veya şehri anlamındaki bizantium (byzantium ya da bizantion ) ismini koyar.

bilinen efsaneye göre megaralılar ege denizi’nde kuzeye doğru yol alır, bu sırada kral byzas’a da delfi kahininden "körün zıttı"’nda yeni bir şehir kuracağını söyler. mageralılar da boğaziçi’ye ulaştıktan sonra, koyları gezer ve dönemin kalkedon’u günümüzde kadıköy olan yere şehrin ilk temellerini kurar.

megaralılar daha sonra sarayburnu’na da yerleşmiş; ancak bir çok kez şehir istilaya uğramıştır. m.ö. 269’da bitinyalılartarafından ele geçirilmiştir. m.ö. 202’de bitinyalılar makedonların istilasından korkarak; roma’dan yardım talebinde bulunmuş ve roma kültürü yavaşça şehiri etkilemeye başlamıştır. m.ö. 146’dan itibaren de roma imparatorluğu’nun egemenliği altına girmiştir. şehir o dönemden itibaren; bitinya-pontus eyaletinin içinde olmuştur.

roma imparatoru septimus severus şehiri, halk partlıları tuttuğu için m.s. 196’de şehiri istila eder ve şehir neredeyse tamamen yokolur. (başka bir görüşe göre de severus şehirdeki tüm yerleşim yerlerini yakmıştır) severus şehiri oldukça beğendiği için; şehiri tamamen yeniden kurar. bu dönemde roma’da yaşanan sorunlardan dolayı; roma halkının büyük bir çoğunluğu istanbul’a göç eder. bu dönem içerisinde; roma’dan istanbul’a gelenler şehire "nova roma" (yeni roma) diyecektir; ancak bu isim hiç bir zaman resmiyet kazanmaz.

269 yılında gotların egemenliğine geçen şehir; 313’de de nikomedyalıların eline geçer. konstantin da nikomedyalıılardan şehiri alır ve roma imparatorluğu’nun başkenti olur.

her ne kadar konstantin kendi döneminde şehire bu ismi vermek istese de, ölümü sonrasında şehirin ismi konstantinopolis ) olur.