intihar

kurtuluş mudur yoksa hiç bitmeyecek olan acı bir yolun başlangıcı mıdır? bir türlü karar verememişimdir.
bazı bazı yüreğim boğazıma geliyor, nefes alamıyorum, diyorum ki şuracıkta bitirsem şu işi, bekle bekle gelmeyecek bu ölüm, en iyisi kendi işimi kendim göreyim. yok yok, cesaret edemiyorum bir türlü. vazgeçiyorum. türlü türlü yöntemler, olmadık şeyler beliriveriyor kafamda. eh, şeytanın işi yok tabii, bizlerle uğraşıyor... yahu değer mi? yok arkadaş, değmez. iki kıçı kırık insan evladının lafını takıp, dünyevi buhranları büyütüp kafayı kırıp ömrü billah cayır cayır yanam mı ateşlerde? o kadar da yemedik kafayı herhal.