insan büyüdükçe küçülen şeyler

somut ornekle pekistirelim;

universite hazirlik sinifi ogrencisi igor:

"ya abi okul super hocalarla konustum, ceo falan olcam ileride ben"

universite birinci sinif ogrencisi igor:

" ya abi okul super hocalar falan siz muhendissiniz cok para kazancaksiniz diyorlar ben kesin ileride yonetici olcam hem hede hede dersi aliyorum cok sey anladim ben biliyorum evet"

universite ikinci sinif ogrencisi igor:

" ya abi okul iyide ne bileyim hocalar pek mevzuyu anlatamiyorlar gibi geliyor bana hem bilemiyorum ileride iyi bir ise girecegim, cok calismak ve anlamak gerekiyor."

universite ucuncu sinif ogrencisi igor:

" ya abi simdi hocalari ben anlayamiyorum yani bu kadar notu kit olan adami bu okul disinda bir araya getiremezlerdi hem ise girecegimden bile supheliyim iyi kotu bir yere kapak atsam yeter."

universite son sinif ogrencisi igor:

" ya abi ben hicbirsey anlamaz oldum bitirme projesi yuzunden dunya ile iliskimi kestim ve ise de giremicem bittim abi ben niye okuduk bu kadar ne yapicaz abi allah yardimcimiz olsun"

sonuc olarak buyudukce gercekler bir bir yuzune vurmaya baslar ve mezun olduktan sonra sudan cikmis balik gibi ne yapacagini bilemez halde ortalikta dolasir durursun.

ben kendimi kurtardim
darisi mezun olacaklara