ingilizce konuşmak

bazen sadece anadilde yapılan konuşmaların içerisine katılarak "kırma" bir dil yaratılıp örnekler vermektir. "bakın ben ne güzel ingilizce konuşuyorum horalaley" şeklinde güdülen bir mesaj kaygısıdır. "bakın ben her şeye hakim olduğum gibi buna da hakimim" güdüsüdür. bu güdü nadiren "cuk otururken" genel itibar ile kişiyi ve asıl konuşması gerektiği dili maymuna çevirmekten başka bir işe yaramaz. sonra biz oturup güleriz bu tip şeyler görünce. ama belli etmeyiz. herkesin mutlu olmaya hakkı vardır.

edit: ingilizce günümüze hakim dil olduğu için örnek bu dil üzerinden verilmiştir. misal çok uzun zaman önce de franızca böyle modaydı, insanlar yarı türkçe-yarı fransızca kırma bir dil yaratmıştı bugün olduğu gibi. o zaman yaşasaydık ona da bir atıfta bulunurduk ama olmadı, olamadı.