iletişim

iletişim süreci,gönderilen bir mesajı,onu göndereni ve mesajı alanı(alıcıyı) kapsar.gönderieln mesaj sözel olabilir,sözsüz işarete dayalı veya elektromanyetik olabilir.

insanlar iletişim kurmak için dili kullanırlar ve bu sadece insana özgüdür.insanın iletişiminden bahsettiğimiz zaman,bu hem konuşmayı,hem de dili içermekte ve sadece bunlarla da sınırlı kalmamaktadır.insan aslında pek çok iletişim çeşidini bir arada kullanır:föz kontağı kurmak,yüz ifadeleri kullanmak,vücut duruşunu ayarlamak,dokunmak,el sıkmak,kucaklaşmak,el işaretleri kullanmak,yazmak,resim yapmak gibi.bunlara iletişimin sessiz biçimleri denir.

konuşan kişi konuşmasının anlaşılmadığını düşünürse veya konuşma hiç yok ise konuşmacı ’işaretler’ yoluyla iletişim kurar.sözsüz iletişim teknikleri konuşmanın eksikliğini gidermek için kullanıldığı kadar,anlatılan konunun anlaşılabilirliğini desteklemek için de kullanılır.

yetişkinler gibi çocuklar da pek çok sessiz iletişim biçimini kullanırlar.özellikle hayatlarının ilk dönemlerinde bu kullanımlar daha yoğundur.bebekler gülümser,istediklerini parmaklarıyla işaret eder ve el sallarlar.bebekler aynı zamanda konuşulanları anlatmak için ortamda bulunan,söze dayalı olmayan ipuçlarını da değerlendirirler.(duruma özgü anlama)çocuğa ’dışarı çıkıyoruz’ denildiğinde odadaki herkes paltosunu giyiyor ise bu,çocuğun tümceyi anlamasa da,durumu anlamasını sağlar.