ikimize

düş sokagının beni öldüren,bugüne kadar ki ayrılık nedenlerimi söyleyen,hatta bir cok kez gözyası dökmeme neden olan sarkısı


basladıgımız yerdeyiz ikimizde
yoların ayrıldığı ve kayboldugu
akla kara gibiydik zaten
yeni cevabı yok soruların
bazen bulanık bir su
bazen berrak gibi görünen
bir dünyadik yalnızca
artık oyun oynamaya hiç mecalim yok
yaradılısıma aykırıydı her sey
göz yaşlarım beklerdi hep bir kenarda

farklarımız okadar cok ki
geceyi gündüz yapamam
öyle büyük ucurumlar dogurdu ki
gececek bir köprü kuramam

aynı baslangıclar artık
düşlerin ayrılıp kayboldugu
akla kara bir arada durmaz
hüzün gelir sonra hayatımıza
yalanlardı oysa bütün oyunlarımız
hem mutlu gibi görünen
büyümüş oyuncaklardık aslında
artık uyku uyumaya hiç mecalim yok
yaradılısıma aykırıydı her sey
gözyaslarım avuturdu hep bir kenarda

farklarımız okadar cok ki
geceyi gündüz yapamam,
öyle büyük ucurumlar dogurdu ki
gececek bir köprü kuramam