dört hafta önce buradan aldığım kütüphaneyi birleştiremedim daha. üç gün boyunca uğraşan beş arkadaşım da birleştiremedi. tamam sorunun bizde olduğunu kabul ediyorum ama bu kadar zorlamamalılar yine de. dört haftadır salonun ortasında duruyor parçalar. üzerinden atlayarak yürüyoruz evin içinde. artık evin dekorasyonunun bir parçası gibi geliyor. sıkıldıkça hac, davut yıldızı, cin ali falan yapıyoruz. sanırım birleştiremeyenler için bir yardım ekipleri varmış ama çok alıştım artık, salonum böyle de güzel bence...
(bkz: üşengeçliğinden ölmek)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?