ikea

istanbul için konuşuyorum, her iki yakada da bulunan bu "isveç mucizesi" cumartesi ve pazar günleri insana bir cehennemi yaşatır. abartmıyorum, büyütmüyorum, şaka hiç yapmıyorum: tam bir cehennem!

nefes alacak yer yok, kıçınızdan başınızdan ter boşanır. sanki tüm istanbul ahalisini işini gücünü bırakıp "malikanelerini dekore etmeye" gelmiştir buraya. bir de yurdumun hayvan insanı arabasını üstünüze üstünüze sürünce kriz geçirmeye hafiften başlarsınız. kocaman yer, yürü yürü bitmez; millet ayağınızı paspasa çevirir bir pardon demez. tanımadığınız insanlarla sülük gibi sırt sırta dolaştığınızı onların muhabbetinize istemsiz şekilde katıldığınızı hatta mobilyalar üzerine tartıştığınızı esefle farkederseniz; doğru yerdesiniz: ikea’da.

evinizin herşeyi değil bir defa. ben dekorasyon için boya bakayım dedim yok. ama ne hikmetse boya fırçası 5’li paket halinde satılıyor.

insan, skindirik küçümencik vazoları 19.90 tl’lik etiketle görünce önce koca bir yuh çekmekten kendini alamıyor. ya vazo cam eşya falan alacaksanız eminönü’nde paşabahçe’nin fabrika satış mağazası var arkadaşım, gelin tarif edeyim. her şeyi komik rakamlara buluyorsunuz!

demem odur ki, evinizin herşeyi olmadığı gibi bir de üstüne üstlük pahalı bir ev dekorasyon mağazasıdır ikea. ciddi söylüyorum yaa, bir mobilya almaya kalkarsınız, evinize gönderimine ayrı para kurdurmaya ayrı para bayılırsınız. e astarı yüzünden pahalıya geldiğini "o an" anlarsınız ama iş işten geçmiştir.


ha bu arada, 1 ay önce ikea’da yediğim isveç köftesinin tadı hiç de öyle anlatıldığı gibi ahım şahım değil, abartıp komik olmayalım lütfen. ayrıca bir tabak köfteye 7 lira vermek ne zaman ucuz oldu ki?

ishal oldum zaten... tuvalete çıkmak için 7 lira verip rahatladım.