high hopes

bulunduğumuz yerin ufkunun ötesinde yaşıyorduk gençken cazibelerin ve mucizelerin dünyasında
düşüncelerimiz başı boş geziniyordu durmaksızın ve sınır tanımada

çalmaya başladı ayrım çanı

uzun yol boyunca ve geçit’ten aşağıya doğru

hala buluşuyorlar mı kanal’da
gürültücü bir grup vardı izimizden gelen
zamanın önünde koşarak alıp götürdü düşlerimizi
geride sayısız küçük yaratığı, bizi bağlamaya çalışan yeryüzüne

ağır ağır çürüyerek tükenen bir yaşama
çimler daha yeşildi

işık daha parlaktı

dostlarla çevrili

harika geceler

ötesine bakıyoruz geride bıraktığımız köprülerin kızaran korlannın

bir an için gözümüze ilişiyor ne kadar yeşil olduğu öte yanın

ileriye atıyoruz adımlanmızı fakat düşlerimizde gerisin geri dönüyo

sürüklenerek gücü ile içimizdeki bir gelgitin

daha yükseklerde açılmış bayrak ile
eriştik baş döndürücü doruklarına düşlenen dünyanın
sonsuza dek arzu ve tutkuyla yüklü
bir açlık var daha doyurulmamış
yorgun bakışlarımız hala başı boş geziniyor ufukta

çakılıp kaldığımız halde bu yolun üzerine defalarca

çimler daha yeşildi

işık daha parlaktı

tatlar daha güzeldi

harika geceler

dostlarla çevrili

kızaran şafak sis akan su
sonsuza akan ırmak
sonsuzluga dek