hiç görmediğiniz biriyle telefonda sabahlamak

insanın sadece bir ses ve bir iç çekiş uğruna uykusundan vazgeçmesi ile biten ama aslında bitmeyen başlayan bir sabahlama olayıdır.

dünya gözüyle değil fakat seslerin titreşimiyle kafasında yarattığı bir görüntüyken hatta görüntü bile yaratmasına gerek kalmadan sadece hissederek hissetmek isteyerek geçirebileceği saatler sonunda uykusuz kalmanın açtığı yelkenle açık denizlerde seyrederken bir gece daha yorgun bedenimi dinlendiremeden geçti dememenin hazzı ve insanlık için küçük belki ama kendisi için büyük bir heyecan duymuş gündelik dertler ve sorunlardan bir geyşanın ılık banyosundan çıkmışçasına arınarak sıyrılmış uykudan daha hoş bir doyum yaşamış beyninin sabah evdeki nidalara tepki vermemesine aldırmayarak uyumaya devam eden bedenini severek yorganına bir kat daha sarılır insan.