hepimiz ermeniyiz

hafıza olarak balıklara taş çıkartan bir toplumun yuhalamasını garipsemediğim slogan.
hepimiz niye ermeniydik cenaze öncesi ve cenaze töreni sırasında?
yüz binlerle yürüdüğün o cenaze yolu hiç de inkar etmiyor bu sloganı, o fotoğraf, o yaşanılan gerçeklik..
çünkü orada bir isyan vardı.
cenazede ve öncesinde şu söyleniyordu özetle:
"hrant dink belli bir etnik gruba ait olmakla suçlandığı ve bunu savunduğu, birarada yaşanılabileceğini göstermek istediği için katledildi ve eğer o ermeni olduğu için tüm bu saçmalıklara ve en nihayetinde ölümüne sebebiyet verdiyse ben de ermeniyim, biz de ermeniyiz; hepimiz ermeni olmalıyız ki bu ırkçı bu şovenist dalga son bulsun, insanlar öldürülmesin.."
peki ya sonra?
bu iktidarın oyununu, halkın da ezberini bozan bir davranıştı; afyon etkisini azaltıyordu. ne gerekliydi peki? tabii ki karşı saldırı!
"hepimiz türküz hepimiz mehmetçiğiz"
niye peki?
ermeni olmayı ölüme sebebiyet veren bir ayrımcılık olarak sunduk cenaze töreninde ve öncesinde. yani azınlıkta olmanın kendi kültürünü yaşamak istemeye engel olmaması gerektiğini savunduk. kimsenin tavuğuna kışt dememeyi insanlık adına savunduk.
hepimizin türk ve mehmetçik olduğunu savunmak milliyetçi bir yaklaşımdır bu anlamıyla. iktidar, kullanabileceği ikinci afyonu (birincisi için(bkz: din))yani milliyetçiliği kullanmıştır özetle bu sloganla birlikte.
bunu yaparken doğal olarak medyayı kullandı.
öldürülme haberinin geldiği andan cenazeden bir sonraki haftaya kadar söylenen tek şey "olaya karşı duyulan öfke" idi. ama sular duruldukça saldırdı iktidar. milliyetçilik tavan yaptı yine, yine o zamanlarda geldi kıyıda kalmış zam haberleri ve şehit cenazeleri başlıkları. başka türlüsü mümkün müydü ki peki?
niye olmasın ki?
siyaset tam da buna denmiyor mu zaten?
iki hafta içinde zihinleri resetlemek mümkünse bit tabii alternatif bir siyaset de mümkün..
yeter ki dürüst ve "dinç" kalalım.
ancak o zaman toplumca "hepimiz ermeniyiz"i niçin dediğimizi unutmayız..
insanlık için tabii ki hepimiz ermeniyiz