tasavvuf tarihinin en çok anılan isimlerinden birisidir. ismi hüseyin bin mansûr, künyesi ebü’l-mugis’tir. 858 (h.244) yılında iran’ın beyzâ şehrinde doğduğu rivâyet edilmektedir. 919 (h.306) yılında ise idâm olunarak şehîd edildi.
hüseyin bin mansûr’a hallâc denilmesine şu olay sebeb olmuştur. bir gün o, dostu olan bir hallâcın dükkanına girdi. bir işinin görülebilmesi için onun tavassutunu ricâ etti. fakat hallâcın gittiği yerden dönüşü biraz uzun sürdü. geldiğinde; "yâ hüseyin! gördün mü başımıza gelenleri. senin için bugün kendi işimden oldum." diye söylendi.
hüseyin bin mansûr onun endişeli hâline bakarak tatlı tatlı gülümsedi ve; "üzülme senin işini de biz hallederiz." dedikten sonra parmaklarını pamuk yığınlarına doğru uzatıverdi. o anda henüz atılmamış pamuk yığınları harekete geçti. kaşla göz arasında, tel tel saf pamuk bir tarafa, kirli ve süprüntü kısmı ise diğer tarafa ayrıldı. hallâcın gözleri fal taşı gibi açılmış şaşkınlıktan sanki ayakta donmuş kalmıştı. olay kısa zamanda halk arasında yayıldı. bu târihten sonra da hüseyin, hallâc-ı mansûr diye anıldı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?