gelirim

bir aydın öztürk şiiri. zamanında kıymeti bilinmeyenlerden. ’sevdiğim hoşçakal’ kısmı, zamansız hoşçakal derken akla gelenlerden.


şimdi uzak bir kenttesin
ve yağmur yağıyorsa
düşüyorsam yüreğine tane tane

gelirim, serilirim kıyılarına..
gelirim, karışırım çığlıklarına..
sokulurum derin uykularına
bak işte akşam oldu
ve suskundur tüm sokaklar..

çok uzaklarda bir kadın
yüreğinin perdelerini sımsıkı kapatmıştı
belki de bu perdelerden bunalmıştı
karanlığa alışan gözleri
yüreğinin kaynarında yanıyordu..
içinde köpekbalıklarının boğulduğu
bir kızıldeniz saklıyordu..
kirpiklerinin kıyısindaydı
ilk damla ayrıldı buluttan
sonra ikincisi...ücüncüsü
issız sokaklardan, kırmızı kiremitlerden
toz yükseliyordu..

hangi kaçış uğultusunu dindirebilir
içinizdeki mavi karlı ormanın
hangi çınar
dallarının kırıldığı yerden inlemez
sonunda dağalyani olmuşsa ömrünüzün
o sağnaktan orda kalan
sargılar sarabilir mi yaralarınızı
o liman yürekte değilse eğer
artık nereye sığınır insan..

bir ırmağın sesini alıp
gitmek istiyorum
sevdiğim hoşçakal..

gelirim, serilirim kıyılarına
gelirim, karışırım çığlıklarına
sokulurum derin uykularına
bak işte akşam oldu
ve suskundur tüm sokaklar..