polad bülbüloğlu bu şarkıyı ölen kızına yazmıştır, zaten hikayeyi bilmeden de bir ağıt olduğu açık ve net anlaşılmaktadır. hayır, bırakın dinlemeyi, bahsi geçtiğinde bile tüyleri ürpertmeye yeter. bir yandan, bu muhteşen müziği dinlemek istersinir ama bir yandan da aniden bir yerde çıkacak diye ödünüz patlar. hele eşlik etmeye hiç çalışmayın sesiniz titrer ve aniden ağlamaya başlayabilirsiniz. garip br şey, saf duygu.
her ne kadar şebnem ferah çok güzel söylese de, polad bülbüloğlu gibi olamıyor benim için, onun o sesiyle, yaşattığı bambaşka oluyor. öyle bir söylüyor ki, o seherin hiç gelmeyeceğini öyle bir hissediyorsunuz ki. ben en iyisi bu şarkıyı bir daha asla dinlemeyeyim. çok kötü oluyorum yahu. ben napıyorum gece gece, durduk durmadık yere bunalımlara sürüklendim.
http://tinyurl.com/p84cf9r
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?