geceleyin bir kosu

ismet ozel’in gorucuye ciktigi ilk kitabi ve ayni anda bir siirinin ismi.

kulden bir agzim vardi mermilerden once
canlarin saclarima degdigi yerde ulurdu
mori, bakirci carsisi, incitepe
agzimin uniformasina sokulurdu.

bir cocugun agriyan gulusu vardi mermilerden once
onu gizlice operdim.
onu surungen yumurtalari ve mezarlarla
birbirine acilan karanlik magaralarla operdim.
oyle sessiz, oyle gelismeyen bir yangina
bir insan kivranisini birakirmis gibi
bir aci saplanirmis gibi sol bogrume
ellerime mori’yi eklerdim.
agzim agizla doluydu mermilerden once.

mori vardi
usunu bir seccade gibi kullanan yasamakta
mori’nin kopekleri vardi herseyden once
her aksam adini yikardi mahalle cesmesinde
ayaklarini yikardi, tertemiz tanrilar cikarirdi ortaya.
nasil ki doguran ve olduren
kopekler gezinir herkesin sapkasinda
ki herkesin sapkasi mermilerden oncedir,
- elma dersem cikma.