fıkra

bir gün bir uçakta fransız, ingiliz, alman, rus, iranlı, hollandalı ve türk laylaylom gidiyolarmış.neyse uçak rotasını takip ederek giderken ingiltere’nin üstünden geçiyor.ingiliz şöyle bir aşağıları süzüyor ve lafa giriyor: - arkadaşlar, burası benim memleketim, ingiltere... bizim,biramız acayip meşhurdur, şahane biralar üretiriz, içmelere doyamazsınız.. neyse ingiltere bitiyor.fransa’nın üstünden geçiyorlar ve fransız daliyor: - burası da fransa. bizim kızlarımız meşhurdur, öpmelere kıyamazsınız.derken, sıra almanya’ya geliyor. uçakta ki alman bir iç çekiyor.- hey gidi memleket diyor, biz bir arabalar üretiriz.binmelere kıyamazsınız.sonra efendim, geliyor hollanda’ya.hollandalı bakıyor şöyle bir aşağıya: - burası da hollanda.ah o güzel evler diyor.bizim evlerimiz meşhurdur.uçak geçiyor rusya’ya sonra( nasıl bir rotaysa, artik.)rus bakıyor aşağıya - bizim kgb’miz meşhurdur. dünya da sinek havalansa haberdar olur.herşeyi takip eder. sonra iran’a dönüyor uçak. iranli bakıyor şöyle bir göz süzerek: - abiler; burası da iran. bizim de halımız meşhurdur, yumuşacıktır diyor. geldik türkiye’ye... türk bakıyor aşağıya. düşün düşün... nerden başlasam ki(o kadar çok meşhur şeyimiz var ki, en orjinalini söylemeliyim diye), hah buldum diyor başlıyor anlatmaya.- arkadaşlar diyor.burası türkiye.bizim delikanlımız çok ünlüdür. öyle ki; alır fransızın kızını, içer ingilizin birasını, atar alman’ın arabasına, götürür hollandalı’nın evine, yatırır iranlının halısına çatır çatır s...r.kgb’nin de bir boktan haberi olmaz.