evlilik

manasızlığın en gereksiz halidir. şu yüzyılda güya mutlu olmak adına çekilecek dert değildir. evet kişinin sevgili ihtiyacı, hislerini kendisiyle paylaşacak insan mutlaka olmalıdır fakat her birlikteliğin sonuçlanma biçimi evlilik olmamalıdır. bir de bunun çocukla sonuçlandırılmış hali vardır ki, yine çağımızdaki en acaip olaydır kanımca.

evlenen insanlara saygı duyarım, herkes istediğini yaşar ya da yapar banane ama kişinin bunu kurumsallaştırma densizliği ve adına da evlilik deme cüreti hakkaten en büyük ilüzyondan bile daha etkileyici bir yalan gibi geliyo bana.