eski sevgilide kalanları anlatan guzel bir şiir.
açıldı ömrümün haritası
bir omzu düşük ağır delikanlı
ey ali munzur, ey dağların kartalı
sağ yanım bıçak yarası sol yanım hicran
ve emanet kalmıştır bir köylü kızında kalbimin yarası
ey ali munzur, ey dağların kartalı
benim ömrümde, bir kırlangıç ağıdı vardır bildiğim
benim ömrümde, tel örgüler kuşluk ayazında
kör karanlık yağlı kurşun
birde yanık türküsü anamın
her biri bir başka seherinde güz dönümümün
vurup gitmiştir sessizce oğulları
şu gurbet denen şu belalı buğ yılanı, şu bilinmez sefere
benim ömrümde, bir ırmak vardır
durup önünde taş yüzdürdüğümüz ak köpüklerinde
sesine sesimizi kattığımız
ve anamızın patiskadan biçtiği uzun donlarımızla
bir turna balığına gençliğimizi sattığımız
aylandığımız,
adamdan sayılıp delikanlı halaylarına karıştığımız
yıldızların altında, dam bacalarında aşık attığımız
benim ömrümde, yarı çıplak popil delikanlısı ortalığın
yağmurların sevdalısı ve parlayan yusuftutan kuşları
benim ömrümde, mor menekşe
yediveren gülleri ve böğürtlen
birde sen!
içime işleyen ah sen!
ondokuz yaşımın
ve ırmağımın
ve toprağımın hakkına birde sen! ..
bulutlarıma kına yaktığım sebebin
namerd olayım sevmedim hiç kimseyi böyle bu kadar! ..
ya da sevemedim
ey ali munzur, ey dağların kartalı
sağ yanım bıçak yarası sol yanım hicran
ve emanet kalmıştır bir köylü kızında kalbimin yarası
bu da bir gurbettir yıkar adamı içine
bu da bir rivayettir, on iki yıl bilmem kaç bin gece
bir türkü sesinde..
dumanlı dağları duman kaplamış
yine mi gurbetten kara haber var?
seher vakti bu yerlerde kimler ağlamış?
çimenler üstünde gözyaşları var..
benim ömrümde..
şimdi vur, vur içine onca talanı
onca sevdayı vur, vur ali munzur
bu sol yandaki hicran yarası öyle çok ki..
benim ömrümde çiçeğin bozamadığı
karanlığın düşemediği yüzüm
bana mahsus kor ayazda üşüdüğüm
hercanın yeşili, cemilin üzüm gözlü güzeli
ve hüzün yaprağını dökende dut ağacın
kalbime bir gül dikeni, fikrime sevda batanda.
kemahın istasyonuna doğu expresi demir atanda
murat suyu fırata karışır üç gün üç gece kan akanda
ben belki bin gece sayanda gurbet akşamlarında yıldızları
emanetime iyi bakasın köylü kızı
o elinde tuttuğun kanayan şey ali munzurun kalbinin yarası
benim ömrümde, yarı çıplak popil delikanlısı ortalığın
yağmurların sevdalısı
ve parlayan yusuftutan kuşları
benim ömrümde, mor menekşe
yediveren gülleri ve böğürtlen
birde sen!
içime işleyen ah sen!
ondokuz yaşımın ve ırmağımın ve toprağımın hakkına
birde sen!
bulutlarıma kına yaktığım sebebin
namerd olayım sevmedim, hiç kimseyi böyle bu kadar
ya da sevemedim.
ey ali munzur, ey dağların kartalı
sağ yanım bıçak yarası sol yanım hicran
ve emanet kalmıştır bir köylü kızında kalbimin yarası
açıldı ömrümün haritası..
ibrahim sadri.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?