envar ül aşıkin

tevrat, zebur, incil ve kuran ı kerim’den bahsedililerek çok derin mantıkla yazılmış bir kitaptır.
kitaptan bir alıntı örneği incil’e ithafen bir sır mahiyetinde ne kadar kullanılabilir ya da mantıken pekiştirilebilir tartışılır;

namazda ayakta dururken elif,
ruküye eğilirken ha,
secdede mim
ve otururken dal harfleri gibi oluyoruz.
bunlari birlikte okuyunca (elif-ha-mim-dal) ortaya ahmed ismi çıkıyor.

peygamberlerin suretinde de (mim-ha-mim-dal) harfleri yanyana geliyor ve muhammed ismi serifi ortaya cıkıyor. aman allah’ım ne büyük bir sır!