m.kemal atatürk’ ün emperyalizme karşı bağımsızlık kararlılığıyla, general harbord’a verdiği mülâkat...(10 kasım 1952,vatan gazetesinde yayınlanmış)
birinci cihan harbi’nde, general pershing’in kurmay başkanı bulunan general harbord 1919 eylülünde sivas’a gelir ve burada mustafa kemal’le görüşür, general bir hayli konuştuktan sonra sözlerine şunları ekler:
’’- ben bu vazifeye getirildiğim zaman türk tarihini okudum.
gördüm ki milletiniz büyük ordular hazırlamış, büyük kumandanlar yetiştirmiştir. bunu yapan bir millet, mutlâka bir medeniyet sahibi olmalıdır.
bunu takdir ederim.fakat bugünkü vaziyetimize bakalım.başta almanya olmak üzere dört müttefiktiniz.dört sene muharebe ettiniz, neticede mağlûp oldunuz.
dördünüz bir arada yapamadığınız bir şeyi, bu vaziyetimizde tek başınıza yapmayı nasıl düşünebilirsiniz? fertlerin intihar ettiğini vakit vakit görürüz.
şimdi de bir milletin intiharına mı şahit olacağız!
atatürk, büyük bir heyecan içinde bu sözlere aşağıdaki cevabı vermişler:
’’- generale teşekkür ederim.tarihimizi okumuş, milletimizin büyük ordular, büyük kumandanlar yetiştirdiğini, bunun için milletimizin bir medeniyete sahip olması lâzım geleceğini takdir ve kabul ediyor.
fakat şunu bilmesini isterim ki biz,emperyalistlerin pençesine düşen bir kuş gibi tedrici, sefil bir ölüme mahkûm olmaktan ise babalarımızın oğlu sıfatıyla vuruşa vuruşa ölmeği tercih ediyoruz.’’
atatürk, bu son sözleri söylerken, avucu ile, bir pençeye düşmüş bir kuş işareti yapıyor ve avucunu sıkarak tedrici ve sefil ölümün şeklini gösteriyor.
harbord, ve arkadaşları sessizce ayağa kalkıyorlar:
- biz de olsak öyle yapardık...
diyorlar ve atatürk’le arkadaşlarının elini sessizce sıkarak oradan uzaklaşıyorlar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?