edgar allan poe eseri:
kuşanmış keyifle,
yiğit bir şövalye,
gün ışığında ve gölgede,
bir şarkı söyleyerek,
yol almıştı epeyce,
arayarak eldorado’yu.
ama yaşlandı-
bu korkusuz şövalye
ve bir gölge düştü yüreğine,
bulamayınca hiç bir yer,
anımsatan eldorado’yu.
ve en sonunda,
gücü tükendiğinde
rastladı bir gezgin gölgeye-
"gölde" dedi
"nerede olabilir-
bu eldorado denen ülke?"
"sür atını ayda ki
dağların üzerinden,
aşağıya gölgeler vadisine,
korkmadan sür,"
diye yanıtladı gölge-
"arıyorsan eğer eldorado’yu"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?