eksik

mor ve otesi sarkisi;

sanki bir seyler eksik hayatinda
dur ve dinlen n’olursun ah bir defa
yerinde olsaydim beni dinlerdim
ama sen duymadin

duraksiz bir yaris seninki
ne basi var ne sonu belli
ugrasirken kazanmak icin
sormadin hic neden niye

ve hayat sana dokununca
her sey nasil da degisti
donup bakinca gordun birden

sanki bir seyler eksik hayatinda
dur ve dinlen n’olursun ah bir defa
yerinde sayarsin kacip gitsen de
her sey icinde

sevdigin her sey bir yuk olmus
karsi koymak bile yetmiyor
yine ayni sarkiyi soyle
sanki aglar gibi kendine