ego

osho’nun bir kitabının ismidir.

küçük bir alıntı:


"şöyle bir öykü duymuştum: küçük bir çocuk büyükannesini ziyaret etmekteymiş. sadece dört yaşındaymış çocuk. geceleyin büyükannesi
onu uyuturken, çocuk aniden bağırmaya ve ağlamaya başlamış ve "eve gitmek istiyorum. karanlıktan korkuyorum" demiş. fakat büyükanne de, "çok iyi biliyorum ki, evde de karanlıkta uyuyorsun; hiç bir zaman ışığının yandığını görmedim.
öyleyse burada neden korkuyorsun?" diye sormuş. çocuk, "evet, bu
doğru - ama o benim karanlığımdı" demiş. bu tamamıyla bilinmeyen birkaranlık.karanlık ile birlikte bile, "bu benim" diye hissediyorsunuz.dışarıdayken bilinmeyen bir karanlıktır. egoyla birlikte ise "bu benim" diye hissediyorsunuz.
sorunlu olabilir, belki de bir çok can sıkıntısı yaratır ama hala o benim.tutunacağınız, yapışacağınız, ayaklarınızın altında olan
birşey; boşlukta, vakumda değilsiniz. berbat bir durumdasınız, ama en azından varsiniz. kötü hissetmek bile size ’ben varım’ hissi verir.ondan uzaklaşınca korku her yanı sarar; bilinmeyen
karanlıktan ve kaostan korkmaya başlarsınız - çünkü toplum sizden
bir parçayı silmeyi başarmıştır.
aynen ormana gitmek gibidir bu. biraz temizlik yaparsınız, zemini
biraz temizlersiniz; çit örer, küçük bir kulübe yaparsınız; küçük
bir bahçe yaparsınız, çim bir alan, ve iyisinizdir. çitinizin ötesi ormandır, vahşidir. burada (alanınızda) herşey yolundadır, herşeyi planladınız. nasıl olduğu böyledir işte. "