sipsi

sarhoşluğu hiç çekilmeyen bi insan kendisi. ben kendimin etrafındaki insanlardan biri olsam, sarhoşken kendimi gördüğüm an kendimle arkadaşlığımı bitiririm. ’yaramıyorsa içmeyeceksin arkadaşım!’ der, çeker giderim. normalde zaten sıkıcı bir insan olan ben, sarhoş olduğum zaman iyice çekilmez, lanet, pis bir mahlukata dönüşüyorum. neyse ki etrafımdaki insanlar da o dönemde sarhoş oldukları için durumun farkına varamıyorlar. çaktırmamaya çalışıyorum, bir gün anlayacaklar diye ödüm kopuyor..

bir de içtikten sonraki gün tekrar içersem baş ağrımın ve mide bulantımın geçeceğine dair bir inancım var ki, hiçbir zaman ayık gezmememe sebep oluyor. iyiyim iyi..