hayat

hayat;

kısadır. bazen uzun olanı da lanet ettirir insana... ama nedense yetersizdir. bitecek korkusu içini ürpertir insanın..insan nedir ki? sadece varoluşundan ötürü kurallar içinde yaşamaya çalışan şey midir? kurallara uymak mı gerekir? uymamak ne kadar tehlikelidir? inançlar vardır. kiminin hiç bir şeye inancı yoktur. hangisininki doğrudur? kimdedir hata? sorulara cevap alamamaktır hayat. almak istemektir ama... bitiyordur bazısı için.. bazısı için yeni başlıyordur.. ortasında olupta biteni izleyene verir acıyı.. yeni başlayanla gelir derler mutluluk.. ama her mutluluk giderken yerini acıya bıraktığı için susar insan. konuşsa da fayda etmez.neden diye lanet ettikçe elde edemezsin bir şey. kalbin simsiyahtır. o herkesin tanrısını sorgularsın.. şimdi nerededir? neden onun yanında değil diye.. bu belayı niye verdi diye.. cevap mı? hayır alamazsın. alamayacaksındır da.. herkesin tanrısı senin değildir artık. vazgeçmişsindir ondan da...tıpkı onların tanrısının ondan vazgeçtiği gibi..

kısadır hayat.. kimisine uzundur.. keşke bi an olsa da değişse istersin. yukarıya bakarsın.. kabullenemediğin tanrına.. artık seni de duymuyordur.. eğer varsa bile işitmiyordur seni..

bitiyordur hayat birilerine...
geriye kalanları da düşünmez ..
devam etmelerini ister..
her zaman yaptığını yapar..
sorularını cavapsız bırakarak..
akar gider..

gökyüzüne açılmış eller kapanmaya başlar..
veda etmeden gidenlere inat..
sessizlik hakimdir.
tıpkı tanrının sorulara cevap vermeyişi gibi..
sessizim artık..


bitmedi...