franz kafka

.....öf dedi fare. dünya da günden güne daralıyor. ilkin bir genişti ki, korktum, koştum ileri, uzakta sağlı sollu duvarları görür görmez dünyalar benim oldu. ama bu uzun duvarlar da bir çabuk birbirlerine doğru ilerliyor ki, en son odadayım iste; orada, köşede de kapan duruyor, gide gide kısılacağım kapana.
kedi: sen de öyleyse yönünü degiştir, dedi ve fareyi kedi yedi.