sipsi

hazır yokken arkasından atıp tutup bir berbat oyunu daha garantilemek isterim. hayatımda bu kadar heyecanlı bir insan görmedim ben. çok basit bir konu getirin aklınıza. siz durun ben getiririm. misal tartışma konumuz ’televizyonun açılıp açılmayacağı’ olsun. bir heyecanlanıyor aman yarabbi, arka arkaya sıralıyor cümleleri. ’açalım açmasına ama izlenecek bir şey yoktur bence ama zaten anten mi o bakayım bir bu nereye bağlanacak dur kabloyu bir alayım da şurdan e açalım madem.....’
şimdi normal insan ne yapar? normal insan düşündüğü herşeyi eş zamanlı söylemez değil mi? bunda bir kısa devre var işte o noktada, beyninden geçen her şeyi bir anda öğrenip bilgi selinde boğulabiliyorsun. biz aile olarak alıştık, ne zaman araya girmemiz gerektiğini biliyoruz da, bilmeyenin vay haline.
ben bunu peştunca dilinin etkisine bağlıyorum artıkın. uzun süre afganlarla yaşayınca onlar gibi düşünüyor herhal ne bilem.
çok şeker badim canciş kuzişim çok tatlı bu yaaa.