stella

belkide hayatta tek değiştiremediğimiz ve karşı koyamadığımız gerçeklerden biridir ölüm...

dayanmak zordur ki en beklemdiğimiz anda kapıyı çalar..aslında ara ara düşünürüz bazen alıp götürebileceğini sevdiğimiz insanları..ancak insan hiçbir zaman hazır olamaz bu olaya..hele böyle bir durumda..

sevgili stella,
seni o doğurdu,o doyurdu,o büyüttü..onunla güldün onunla ağladın..üzerine titrediği bir çiçektin onun için..ancak gitmeliydi....çok uzaklarda değil, kafanı gökyüzüne çevirip bi bak, artık cennetin en güzel köşesinden ,büyüttüğü bu biricik çiçeğin hayatın hertürlü zorluklarına karşı nasılda dimdik ayakta durduğunu görüpte gülümsüyor..o hep gökyüzünde,kalbinde,aldığın nefeste...

karşına çıkan tüm olumsuzluklara rağmen dimdik durki oda sana daima gülümsesin..

sabır ve dayanma gücü hep seninle olsun..başın sağolsun...